Göklerin Vefası

 

Allah'ın selamı üzerinize olsun değerli ahlaf dergisi okuyucuları, bugün ki yazımı uçaktan yazmak istedim. Öyle ki ne yazacağımı bilmiyorken, Hakk'ın izniyle kelimeler ilmek ilmek zihnime nakşedilmeye başladı, bu yazımı sohbet tadında yazmayı daha münasip gördüm. Bugün sizlerle vefa mevzusu üzerine dertleşmek istiyorum.

 

İnsan yeryüzüne yukarıdan bakarken mesken edindiği arzdan küçük bir nokta bile teşkil etmediğinin farkına varıyor, o uzun uzadıya dağlar, o büyük kayalar, o engin denizler artık küçücük birer yapboz parçalarına dönüşmüş görünüyor, halbuki yerdeyken tırmanılması oldukça zor, yüzülebilmesi neredeyse imkânsız, heybetleri gözleri kamaştıran kara parçaları artık bir kabartma haritası...

 

Evet işte insan üsten bakınca mahlukata, göğsünü kabarta kabarta sanki dağlara ulaşırmışçasına göremiyor Yaratıcının kudretini hemen kendini bir şey zannediveriyor, dünya metaına aldanıyor, evvelde verdiği sözü unutuyor ve vefasızlık bayrağıyla kıyamette haşrolunmaya adım adım ilerliyor (Buhari, edep,99)

 

Verilen söz ne ola ki; Hakkı tanımak ve kendini o yola kurban kılmak olmasın, bizler gerçekten ölmüyormuşçasına yaşıyoruz, halbuki ölüm her saniye yaklaşıyor vakit tayin etmeden. Hani bir zamanlar verdiğimiz bir söz vardı; takva ehlinden olacaktık, hani Rabbimizin sözünden çıkmayacaktık, hani şeytan bizim en büyük düşmanımızdı, Hani dünyaya Yaratıcımıza kulluk için gönderilmiştik, maalesef ki verilen sözlerin unuttuk ve bizde Gadr(Vefasızlık) grubuna adımızı yazdırdık.

 

Oysaki vefayı tam anlayabilseydik, Rabbimizin bizler için verdiği nimetlerin kadri kıymetini bir bilseydik hiç bizi yaratandan yüz çevirir miydik?

 Rahmeti Rahmani olmasa aldığımız nefes sayısınca, yaratılan nefisler sayısınca, geçen her vakit sayısınca Allah'ı tesbih etmek bile nimetlerin şükrünü tam eda ettirmeye yetmez, Allah bizleri Razı olduğu ve merhametine gark eylediği kullarından eylesin, Amin, selametle

Yusuf Huzeyfe Egrin