Küllerinden Doğan Şehir

 

Sitem yüklü pişmanlık ağacının dallarında durur kayıp yıllar

Yanar dağlar gibi kaynayan yürek ateşi

Nasır tutmuş elleri yakamaz

Bu yakamozda hakikat gölge gibi durur

Lavların külleri göğe savrulduğunda

Güneşin ve yağmurun büyüttüğü

Asırlık ağaçlar küllerin altında kalır

Vadiye şırıl şırıl akan dereler kurur

Orada bir yürek patlaması vardır

Leylekler göç etmiş

Hu hu kuşunun sesi kesilmiş

Suyunu çekmiş Turnaların uçup konduğu göl

Üzeyir Peygamberin harap şehrine dönmüş gönül seması

Bu şehri kim diriltecek

Bak bozulmamış gıdalar

İnsanı insan yapacak

Kemiklere yeniden et giydirilecek

Yüzyıl geçse üzerinden

O şehir yeniden kurulacak

Artık giden gitmiş

Adı sanı tarihten silinmiş anılar

Hesap için mahşeri bekleyecek

 

Bir yiğit yaşıyorsa yeryüzünde

Umudun yitmesin

O şehir dirilir yeniden

Kopmadıysa kıyamet

Kalk ve kıyam et

Kıyam et ki Hakikatin sesi yükselsin

Yeryüzüne huzur gelsin

Kara zulümden sonra

Ey yiğit! Sen yeryüzünde

Peygamberlerin izinden giden

Son Nebî’nin mesajını taşıyansın

Kalk bir nefes al

Al ki yeryüzü dirilsin

Gül bahçelerinde

Hazana durmuş bülbüller şakısın

Haber versinler

Yeniden baharın geldiğini

Yeryüzüne

Bütün yüksek tepelerden ilanlar yapılsın

Yitmiş yiğitler ufuk tarafından

Atlarını dörtnala koşturmadalar

Gün doğarken onlarda doğacaklar yeryüzüne

Hakikatin soluğu ışıtacak yeryüzünü

Hakikatin kılıcıdır adaletin garantisi

O kılıç bir parlamaya durduğunda

Bilin mazlumlar nefes alacak

Kendini bilen yiğitlerin

Ramazanla donanan yiğitlerin

Kardeşlerini kucaklayan yiğitlerin

 Kucağındadır selamet

Sen de kalk o Yiğitlere selam et

Ayaklarının altına ser nefsini

Onlar omuzlarına basarak yükselsinler

Sen Hakikat emanetini ehline ver ki

Hakikatin günü doğsun

Ey Yiğitler Sancak sizi bekler!

Yüreğinizdeki Muhabbet ateşidir

Önünüzü aydınlatacak

Dilerim istikametiniz şaşmasın

Oruç yüreğinizi diri tutsun

Namaz yüceltsin huzura

İnfak saflarınızı kenetlesin

Kardeşliğimiz muhkem olsun

 

Sami Önler