Çocuk Eğitimine Dair Önemli Hususlara Dair

    Çocukların iç dünyalarını anlatmadan önce çocukluk döneminin tasvirini iyi yapmak gerekir. Çocukluk dönemini iyi bir şekilde idrak etmek gerekir. Her meyve içinde yetiştiği toprağın, havanın, suyun etkisinde kalarak büyür ve gelişir. Dünyaya ufacık bir tohum parçası olarak gelen çocuklar zaman içerisinde çevrelerinden etkilenirler. Çocukların yaşadığı şartları, içinde bulundukları durumları da göz önünde bulundurmak gerekir. Şimdi bazı başlıklar altında konumuza giriş yapalım. 

    Sevgi ekmek gibi su gibi hayatın gereklerinden ve ihtiyaçlarındandır. İnsan insana sevgi beslemeli, sevgi ile birbirini tamamlamalıdır. Bu kadar önemli bir kavram olan sevgi kavramı, çocuklar için okadar önemli bir mevzu ki bu mevzu üzerinde eğilmek ve ciddi muhasebeler yapmak gerekir. 

    Çocukların başı okşanmalıdır. Çocuklara dokunulmalıdır. Dokunulmayan çocuğun bağışıklık sisteminin gelişmediği değişik araştırmacılar tarafından da gözlenmiştir. Çocuklar ile göz teması kurulmalıdır. Çocuklara gözü gibi bakmak kadar onların gözlerinin içine de bakmak gerekir. Sevgisizlik çocuklar için çok büyük bir çıkmaz sokaktır, korkunç bir çukurdur. Çocuklara zaman ayırmalıyız. Nasıl ki bir çiçeğe Çocuklara zaman ayırmalıyız. Nasıl ki bir çiçeğe bakım yapıp sulayıp büyütüyorsak, ciğerparelerimiz olan çocuklarımızı daha güzel ve özel bir bakım ve terbiye ile yetiştirmeliyiz. Bakımsız büyüyen çocuklar dünyaya ve yaşadıkları toplumlarda kapalı kutu gibidirler. Çocuklara yeterince zaman ayrılmadığında çocukların iletişim becerileri de zayıflamış oluyor. Öte yandan evladıyla dertleşmeyen, arkadaş olmayan, olunla zaman geçirmeyen anne-baba ile çocuk arasında sürekli tartışmalar yaşanması muhtemeldir. Bunun içindir ki anne-babalar olarak çocuklarımız ile dertleşmeliyiz, muhabbet etmeliyiz. Onlarla arkadaşçasına vakitler geçirmeliyiz. 

    Çocuklara karşı bir diğer önemli husus sabırdır. Başlangıçta zehir gibi gelen, sonradan bal gibi olan tek duygu sabırdır. Sabır çocuklara karşı gösterilmesi gereken önemli bir husustur. Sabırsız ailelerin, çocuklarına sabır ile yaklaşmayan evebeynlerin yaşayacağı zorluklar oldukça fazla olacaktır. Sabır çocukları hayata hazırlayan önemli bir duygudur ve çocuklara karşı sabırlı olmak elzemdir. Çocukların bir diğer çıkmazı onların dünyalarıdır. Özellikle bu çağın çocukları teknolojiye hakim olmaktadırlar. İnsanlık tarihi boyunca hiç böyle bir dönem yaşandı mı bilmiyorum ama ilk defa küçüklerin büyüklerden daha çok teknolojiye hakim olduğu bir dönem yaşamaktayız. Acı bir gerçektir ki pek çok anne baba bugün, eğitiminden sorumlu olduğu çocuklarından daha az şey bilmektedirler. Bu da çocuklarından daha az şey bilmektedirler. Bu da çocukların tehlikeli alanlarda ve noktalarda olmalarına sebebiyet verebiliyor. Bu açıdan çocukların teknoloji ile olan ilişkilerini iyi incelemek ve takibini de yapmak gerekir diye de ekleyelim. 

    Sonuç olarak çocuklara karşı sevgiyi, sevgi dolu bir bakış açısını kaybetmemeliyiz. Sevgiyi çocuklar özelinde daima diri tutmalıyız. Unutmamalıyız ki basit bir gülümsememiz bile çocuklarda çok farklı etkiler bırakabilir. Bu açıdan çocukları sevgiden mahrum etmemeliyiz. Onları nadide bir kıymetlimiz gibi görüp değer noktasında çocukların gönlünü kazanmamız lazım ki çocukları kaybetmemiş olabilelim.

Ebubekir Güven