Bir Hane Bir Medeniyet
Bir medeniyetin temel gövdesi aile denen küçük bir çekirdek yapıdan meydana gelmektedir. Her ne kadar kemiyette az bir oranı teşkil etse de etkileri bütün dünyayı etkileyebilecek seviyede güçlü bir yapıdır bu. Bu sebepledir ki bütün çağlarda; hayatın her alanında ailenin önemi vurgulanmakta ve ebeveynlerin çocukları üzerindeki olumlu veya olumsuz etkileri vaazlara, makalelere ve edebi eserlere konu olmaktadır. Bilhusus dinlerin bu alandaki çabalarını özellikle göz ardı etmememiz gerekiyor. Semavi dinlerin hemen hepsi aile mefhumunun devamlılığını sağlamak için tabiilerini teşvik etmekte ve bu mefhumun devamlılığının sağlanmadığı durumlarda ne tür problemler ile karşılaşacaklarına dair uyarılarda bulunmaktadırlar.
Bununla birlikte semavi dinler aileyi, toplumsal hayatın sürekliliğini sağlamak ve dünyanın yaşanılabilir bir halde kalıcılığını sürdürmek adına bir dizi kurallar ile sınırlamıştırlar. Bunun en çarpıcı örneğini Yahudilikte görmekteyiz; Öyle ki Yahudilik babaya ruhani bir hüviyet vermiş ve onu sınırsız bir otorite sahibi olarak nitelemiştir. Bununla birlikte aile bağlarını koparan kimsenin kendileri için çok önemli bir inanç olan atalarının himayesinden mahrum kalacağını belirtmiş ve bekar kalmanın: Evlenmeyerek ailenin ortadan kalkmasına ve bir kültürün yok olmasına sebep olması açısından günah saymıştır. Ayrıca Yahudilik kültürlerin devamlılığı hususunda daha da ileriye giderek: Yahudi olan bir kimsenin Yahudilik dinine mensup olmayan biriyle evlenmesini yasaklamıştır.
Hristiyanlık ise Aileyi sosyal ve medeni bir kurum olarak görmeyip, tamamen dini bir kurum olarak nitelemiştir. Bu bağlamda Hz. İsa (a.s.)’ın aile fertleri arasındaki ilişkinin; Allah ile insan arasında ilişkinin bir aynası ve insanın ruhunun manevi alandaki gelişmesinin vazgeçilmez bir unsuru olduğuna dair rivayet, Hristiyanlıktaki aile anlayışını göstermektedir. Ayrıca Hristiyanlık boşanmanın toplum refahına gölge düşürmemesi adına: boşanıp başkasıyla evlenen kimsenin zina suçu işleyeceğini belirtmiştir.
İslam ise ailenin kurulması hususuna çok önem vermiş ve devamlı bu hususta teşviklerde bulunmuştur. Ayrıca daha ılımlı bir metot izleyerek diğer semavi dinlere mensup biriyle evlenebilme ve boşandıktan sonra tekrar evlenebilme hususlarında tabiilerine ruhsat vermiştir. Bununla birlikte gayrimeşru olan (fuhuş, livâta, sihâk vb.) bütün ilişkileri helak edici günah olarak saymış ve bunların önlenmesine dair tedbirler alınmasını öğütlemiştir.[1]
Mamafih Pedagoji disiplininde ailenin eğitimdeki en temel unsurlardan biri olması, Biyoloji disiplininde üremenin devamlılığını sağlaması, Sosyolojik olarak toplumun kenetlenmesine en çok katkısı olan bir unsur olması vb. neredeyse bütün alanlarda yaşamın devamlılığının temel unsuru olması açısından, “Aile vazgeçilmezdir ve Medeniyetler ancak aile ile ayakta kalabilir!”
[1] MEHMET ÂKİF AYDIN, "AİLE", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/aile.
Yorumlar
Yorum Gönder