Ey Habîbi Gönül
🌷🌹🌷
...
Gönül bağımda bülbülü tûtîyem
Gülüm görmez meni ki bîzârem
Görür görmez bilir bilmez zâdem
Bülbülem bîçare nâre düşmüşem
Vakit geçer kabuk bağlar yârem
Bir susarsam kim söndürür nârem
Gözüm yaşım akacak burda madem
Gülüm solar tutar gülistanım matem
Ey Gonca Gül gönlündendir bu yârem
Tabîbânı cihan bulamaz buna çarem
Gül bir gülsün ki budur yarama çarem
Gülünce Gül ki söner gönülden hârem
Sen madem yâdele tutarsın meşalem
Karanlık bize zulümattan olur matem
Ey Gül ne zulümdür bülbüle ettin madem
Etme kendine kendini ateşe atma zâdem
Ben ki nice demdir hazanlara garkem
Halim hüzün söyler yutkunur bâğem
Sen gönlünü tut serin strese düşmem
Düşerim ateşe ki hicrana yanârem
Aç gönülden nikâbın sözüne erem
Susma Gülüm yanar Bülbül dârem
...
🌷🌹🌷
Sami Önler
Yorumlar
Yorum Gönder